Gisteren is ze dan geboren....Djennah Monique Aaliyah!

Na 37 weken moest mijn zusje zich gisterenochtend in het ziekenhuis melden. Samen met Naomi(haar beste vriendin) togen wij dus met onze handen vol (alsof we 3 weken gingen logeren) richting ziekenhuis omdat mijn zusje ingeleid ging worden. Oma werd later door René nog even langsgebracht.
Met haar zwangerschapssuiker en andere kwaaltjes was het al bekend dat de bevalling op afspraak zou gaan gebeuren.
Na heel wat wachten, puffen en toch nog even een beetje drama (navelstreng die op de baby heen zat, enzo) besloot Djennah dat 16.13 uur een mooie tijd was om op de aarde neer te dalen.
Door de zwangersschapsuiker van mijn zusje heeft Djennah het helaas een beetje moeilijk om haar glucosewaarde op pijl te krijgen.
Begon ze naar haar eerste voeding met een waarde van 0.7 (doodeng!! want ze was toen zo slap als een lappenpop), krabbelde ze weer op naar een waarde van 2,3 en uiteindelijk 3,2 zodat ze niet overgeplaatst hoefde de worden naar de kinderafdeling.
Vanochtend blijkt de glucosewaarde helaas toch weer gedaald te zijn dus ze wordt in het ziekenhuis nog nauwlettend in de gaten gehouden en mag pas naar huis als die waarden voor een behoorlijke periode akkoord zijn.
Haar broers moeten het helaas dus ook nog even doen met bezoekjes naar het ziekenhuis om hun zusje te zien.
Ik ga even kijken of ik nog wat inspiratie kan vinden om een leuke kaart voor haar te maken.
*update* Net nadat ik dit berichtje geplaatst heb belde mijn zusje dat Djennah toch overgeplaatst wordt naar de kinderafdeling. Daar krijgt zij een infuus en kan zij beter in de gaten gehouden worden. Mijn zusje natuurlijk verdrieting omdat ze die kleine meid niet bij zich kan houden....bah, wat een vervelend bericht. Mijn inspiratie is nu ook ver te zoeken. Ik hoop dat haar jongens haar straks even wat kunnen opvrolijken.